Horen, Zien en Voelen

 We leven in een wereld vol dualiteit; we hebben het vrouwelijke tegenover het mannelijke, links tegenover rechts, zwart tegenover wit en noem maar op. De verleiding is groot om een kant te kiezen, maar waarom is dat zo? We identificeren onszelf graag met onze (in onze ogen) positieve eigenschappen; de negatieve eigenschappen willen we graag verbergen, of erger nog, negeren en ontkennen. Ook hierin zien we een dualiteit; "ik ben lief en ik ben niet stout" om maar eens een heel simpel voorbeeld te geven. Helaas vergeten we hierbij dat onze negatieve eigenschappen onszelf net zo goed definieren als onze goede eigenschappen en dat goed en fout vaak hele subjectieve labels zijn die we aan bepaalde eigenschappen toekennen. Door onszelf als geheel te accepteren, zowel de goede als de slechte eigenschappen, worden we heel. Dit is het ontstijgen van de dualiteit. We hoeven ons niet af te zetten tegen onze "slechte" ik, maar we kunnen die volledig accepteren; wat een energie

  Vrijheid, we hebben er onze mond van vol deze tijd, maar wat is vrijheid dan precies en hoe werkt dat dan? Vrijheid betekent letterlijk "zonder beperkingen". Je zou het zomaar kunnen vertalen als op ieder moment kunnen doen, denken of zeggen wat je op dat moment te binnen schiet. Als ik nu pizza wil eten, dan bestel ik die en eet ik pizza. Toch zijn er allerlei beperkingen; fysieke beperkingen zoals het in bezit zijn van een pizza, maar ook de financiële middelen om een pizza te kopen (of de ingrediënten om hem te maken). Deze beperkingen worden over het algemeen wel geaccepteerd. Als je niet de beschikking hebt over een fiets, is het lastig om te gaan fietsen als je daar zin in hebt. (Hier moet ik overigens wel voorzichtig zijn, want mensen die op de armoedegrens leven en hierdoor ernstig worden beperkt zullen dit wel degelijk als een gebrek aan vrijheid ervaren). Het wordt wat lastiger als je met iets dat je doet of zegt een ander betrekt. Ik wil graag met iemand dansen,