Horen, Zien en Voelen

  Vraag: "Wat zullen we vanavond eten?", antwoord: "Wat wil jij eten?". Bijzonder herkenbaar, een vraag die wordt beantwoord met een wedervraag. Wel makkelijk eigenlijk, toch? Laten we dit eens vanuit de 2 perspectieven bekijken; het perspectief van de vragende partij en het perspectief van de gevraagde partij. Laten we de vragende partij Anne noemen en de gevraagde partij Daan. Beide namen kunnen zowel voor jongens als voor meisjes worden gebruikt, zodat ik enige vooroordelen als gevolg van bijvoorbeeld een huwelijkse setting kan uitsluiten. Waarom stelt Anne een vraag? Het kan zijn dat Anne boodschappen gaat doen en moet besluiten wat mee te nemen. Tevens is het mogelijk dat Anne niet wil nadenken over wat er vanavond gegeten gaat worden en besluit de keuze bij de ander te laten. Of beide motieven even valide zijn, wil ik voor nu in het midden laten; een feit is dat Anne een vraag stelt en daarop een antwoord verwacht. Daan geeft in deze situatie geen antwoord, ma

  Wetenschap suggereert dat het zich bezig houdt met het weten; een soort van onbetwiste zekerheid ten aanzien van zekere feiten. Maar als ik even terug kijk naar mijn vorige blog over de innerlijk en de uiterlijk wereld, dan kom ik tot de conlusie dat de wetenschap onderdeel is van de innnerlijke wereld. En dan is het niet helemaal zo zeker meer ... Wat we doen in de wetenschap, is een model bouwen van de werkelijkheid en daar vervolgens conclusies aan verbinden. Dat is niet altijd even succesvol; het blijft lastig om het weer te voorspellen, daarentegen zijn we weer wel in staat een robot op Mars te laten landen. Hoe gebruiken we de wetenschap dan, of wat is het doel ervan? De wetenschap gebruiken we om vat te krijgen op onze werkelijkheid; enerzijds door vooruit te kijken naar wat er aan komt (bijvoorbeeld het weer, maar ook onze gezondheid) en anderzijds door te onderzoeken wat de oorzaken zijn van een bepaalde situatie (om er vervolgens iets mee te doen of iets aan te veranderen).