Horen, Zien en Voelen

  Het is alweer een aantal jaren geleden (bijna 10 jaar), dat ik op zo'n 10 kilometer van mijn huis werkte. Ik begon daar in de zomer en besloot om dagelijks met mijn fiets naar mijn werk te gaan. Een beetje beweging is namelijk erg gezond. Zoals dat gaat met alle goede voornemens, viel dat in het begin toch wel tegen en kwam het er op neer dat ik 1 tot 2 keer per week mijn stalen ros gebruikte om op mijn werk te komen. Maar ... naar verloop van tijd ging het steeds makkelijker en het was lekker weer, dus op een gegeven moment zat ik dagelijks op mijn fiets naar mijn werk. Daar zat ook meteen de kern van dit verhaal; het doel van het fietsen was op mijn werk te komen. Dus zoeken naar de kortste route, het minste stoplichten, een goede fiets zodat ik zo snel mogelijk op mijn werk was (en 's-avonds weer naar huis). Ik had natuurlijk ook een regenpak gekocht voor als het echt slecht weer was, maar in de praktijk bleek dat eigenlijk maar een handjevol keren per jaar nodig te zijn.

Dit is mijn eerste blogpost en eigenlijk weet ik nog niet goed wat ik wil schrijven. Het eerste wat mij te binnen schiet is: vertragen . Als ik in het woordenboek kijk bij 'vertragen' lees ik de volgende betekenissen: trager maken; tegenhouden, ophouden uitstellen Maar eigenlijk komen die niet overeen met wat ik er zelf bij voel; zo wil ik zeker niets tegenhouden, of ophouden; ik wil het juist laten stromen; ik wil mijn creativiteit de vrije loop laten en zo een blog schijven. En dat wil ik zeker niet uistellen, maar nu meteen, op dit moment. Hmm, wat trekt mij dan zo aan dat vertragen ... Eigenlijk bedoel ik loskomen van het tempo om me heen, en terugvallen in mijn eigen tempo. Even op adem komen en open staan voor wat er zich nu openbaart, zonder te denken aan alles wat er nog moet of wat er is gebeurd. We hebben allemaal geleerd om vooruit te kijken, met het idee dat succes maakbaar is, als je je aan de regels houdt. Maar is dat ook zo? En welke regels zijn dat dan? En wat i